Het is zo halverwege het tweede kwart als Jhonathan Dunn op de achterlijn een fout uitlokt en eigenlijk naar de vrije worplijn mag. Bij die actie raakt hij echter ook wat geblesseerd, waardoor hij gewisseld moet worden. Met flinke tegenzin, want die twee punten wil hij nog wel even meepakken. Gelukkig ziet hij dat invaller Bart van Schaik die taak keurig voor zijn rekening neemt, maar het zegt alles over de mentaliteit van de Amerikaan. “Ik speelde daarna inderdaad met een kleine blessure, maar niets ergs hoor. Het deed echt wel pijn, maar Ellen hielp goed en ik kon weer spelen. Je wil dan gewoon spelen, om het team te helpen waar je kan”, kan hij toch nog lachen.
De afloop in Leiden zorgde uiteraard voor teleurstelling, pijnlijker zijn ze er haast niet. Toch genoot Dunn wel van de manier waarop Landstede Hammers voor de dag kwam. “Ik denk dat ons spel goed was. Wij waren er klaar voor en hebben dat ook laten zien. Maar Leiden is niet voor niets de nummer één in de competitie. Ze spelen hard, geven nooit op, maar dat doen wij ook niet. In het vierde kwart kwamen zij met een kleine run, maar we bleven bij elkaar en kwamen weer terug. Helaas schieten zij in de laatste dertig seconden twee hele moeilijke schoten raak”, reageert Dunn.
Wat rest is de teleurstelling snel wegdrukken, herstellen van dit gevecht en de focus op Den Helder Suns. “We gaan werken aan een paar punten die beter kunnen en ik weet zeker dat we dan sterker terugkomen. Absoluut!”
