Als Jappie van der Schaaf terugkijkt op zijn periode bij de Hammers, kan hij dat maar op één manier omschrijven: super leuk. Hij stond in 1996 op het veld toen de Hammers hun eerste officiële wedstrijd in Zwolle speelden. Aankomende zondag precies 25 jaar geleden. “Ik kwam op dertigjarige leeftijd als rookie binnen. De meesten zeggen dat je beste tijd dan achter je ligt, maar ik vond toen van niet. Ik heb een geweldig seizoen gehad en heb zelfs nooit iets te klagen gehad op het gebied van speeltijd.”
Het seizoen 1996/1997 was uiteindelijk het enige seizoen als speler van de Hammers. Jammer, vindt Van der Schaaf. “Het eerste seizoen was ik heel erg aan het zoeken naar mijn plek in het team. Wat ik kon en wat ik moest doen. Als ik nog een contract voor een jaar gekregen had, dan was ik nog beter uit de verf gekomen, denk ik. Helaas heb ik die kans nooit gekregen, maar de kans die ze me gaven tijdens het eerste seizoen kan niemand mij meer afnemen.”
Een klik met de hele groep
Ondanks dat Van der Schaaf maar één seizoen in dienst van de Zwolse ploeg speelde, heeft het hem wel momenten opgeleverd die hij zijn leven lang niet vergeet. “We hadden met de ploeg eigenlijk vanaf de eerste dag al een klik. Wat ervoor heeft gezorgd dat we ook nu nog heel goed met elkaar overweg kunnen. Als ik iemand van die spelersgroep tegenkom of spreek, voelt het echt alsof we elkaar gisteren nog hebben gezien.”
Naast dat de sfeer op het veld goed was, was het naast het veld ook altijd gezellig. “Op een gegeven moment hadden we een potje waar iedereen geld in moest stoppen na het maken van een fout op het veld. Uiteindelijk zijn er zoveel fouten gemaakt dat we van dat geld hebben gekart en gebowld! Daarnaast gingen we ook nog wel met z’n allen de stad in voor een stukje pizza, maar als dat niet het geval was, vond ik dat ook prima hoor. Als je veertig uur in de week werkt, vier avonden in de week traint en ook nog een wedstrijd speelt in het weekend, vind je het ook geen ramp om lekker een avondje thuis te zijn.”
Ook al was de carrière van Van der Schaaf van korte duur, afstand van het basketbal nam hij niet. “Ik heb inmiddels drie zoons, die allemaal op de academie van het Centre for Sports & Education terecht zijn gekomen. Daarnaast ben ik ook nog secretaris geweest van de supportersvereniging van de Hammers. Je kunt dus wel zeggen dat ik de club nooit uit het oog ben verloren.”
