In het Theater van de Sport toont Landstede Hammers zondag aan momenteel verder te zijn dan Heroes Den Bosch. De thuisploeg wint gedecideerd met 93-80.
Beide ploegen overleggen dezelfde cijfers voordat de wedstrijd begint: vier winstpartijen tegenover een enkel verlies. Jean-Marc Jaumin gaat uitvoerig in op de huidige situatie. “Je merkt dat de thuisploeg kan bogen op een grotendeels ingespeelde ploeg. Daarnaast doet de ploeg nu Europees mee en heeft het een wedstrijd op Cyprus achter de rug. Wij hebben veel nieuwe spelers en vervallen steeds in dezelfde fouten waar Zwolle goed van profiteert. Zowel tegen Donar als vandaag krijgen we echte tegenstand en zie je dat er nog veel te verbeteren valt.” Herman van den Belt kijkt met tevredenheid terug. “Het team heeft een goede wedstrijd achter de rug. Na het uitvallen van Ralf de Pagter en de foutenlast zie je dat de ploeg dat goed opvangt. In de verdediging en eigenlijk overall was er sprake van een goede energie waarmee we veel afdwingen. Op naar woensdag als Kapfenberg onze tweede Europese tegenstander is.”
Terugreis goed verwerkt
Landstede Hammers heeft de terugreis vanuit Cyprus kennelijk goed verwerkt, want de ploeg schiet uit de startblokken. Waar center Thomas van der Mars niet in staat is goede schoten af te leveren, mist de Zwolse ploeg niet: een driepunter van Sherron Dorsey-Walker, een alley-oopje van Dorsey-Walker op Martez Walker, een schot van Mohamed Kherrazi en turboacties van Jordan Johnson. Het staat 11-2. De Bossche ploeg heeft echter veel individuele kwaliteit. Speler van de dag is Elijah Wilson die van dichtbij en veraf afwerkt tegen 74 procent. De Bosschenaren maken denkfouten. Zo vergrijpt guard Siyani Chambers zich aan Jordan Johnson en stopt met lopen. De scheidsrechters hanteren de voordeelregel en Johnson drukt af. Martez Walker laat zich op prima wijze zien met een fraaie driepunter plus bonus, gevolgd door een wereldassist op Nigel van Oostrum. Doordat Stefan Wessels voorzichtig en Elijah Clarence met kracht scoren, is het gewoon 23-23 na tien minuten.
Na de vele scores volgt aan Zwolse zijde een periode van verdediging en aan Bossche zijde er één van slordig spel. De ploegen houden elkaar in evenwicht, maar na 35-35 slaat de thuisploeg het beslissende gat. De oh-zo-nuttige Noah Dahlman verzilvert twee vrije worpen, Sherron Dorsey-Walker onderschept een slordige pass en scoort, waarna coach Jaumin het onheil ziet naderen en in een time-out vlucht. Dat blijkt tevergeefs. Van 39-35 wordt het 50-40 bij rust. De thuisploeg is energieker en feller en toont dit overal. De pass van Johnson op Dahlman is een beauty, de wijze waarop diezelfde Dahlman een rebound uit de handen van Henry Caruso grist en afrondt toont de wilskracht.
Voorsprong loopt snel op
Na de thee loopt de voorsprong snel op. Dahlman plus bonus, Sherron Dorsey-Walker van ver en Martez Walker met een rappe drive op de break zorgen voor 58-42. Even krabbelt Herman van den Belt zich achter de oren als naast Kevin Bleeker ook Kherrazi op drie persoonlijke fouten komt en dat na het uitvallen van Ralf de Pagter in periode twee. De druk op de lange mannen groeit hierdoor. De ploeg speelt echter volwassen en demonstreert dit onder meer door zelf 31 keer aan de vrijeworplijn te komen tegenover slechts 13 Bossche vrije schoten. Vanaf de vrijeworplijn loopt de thuisploeg uit van 63-52 naar 68-52 en een driepunter van Mike Schilder in de buzzer zorgt voor 71-52.
De wedstrijd is gespeeld en de laatste tien minuten kunnen net zo goed schriftelijk worden afgedaan. Wessels blijft draaien en scoren en Wilson blijft aantonen een goede schutter te zijn, maar de Zwollenaren grossieren in driepuntsaanvallen. Dahlman heeft een bonusvrijeworp nodig, Sherron Dorsey-Walker niet en Schilder heeft twee drietjes in twee opeenvolgende aanvallen. Op assist van Dahlman dunkt Bleeker ook nog even lekker door. De afsluitende driepunter van Wilson is voor de statistieken: 93-80.
Punten:
Sherron Dorsey-Walker 21; Noah Dahlman 16; Martez Walker 15; Jordan Johnson 13; Mike Schilder 10; Nigel van Oostrum 6; Mohamed Kherrazi en Kevin Bleeker 5.
Tekst: Remco van Vliet
Foto’s: André Rump
