Het is op deze woensdagavond een wedstrijd om de vingers bij af te likken, eentje die zo terug had kunnen komen in een play-offserie waar de vonken vanaf spatten. Het is eigenlijk vanaf het eerste moment een geweldig gevecht, waarin beide ploegen rare dingen doen, maar vooral ook hele fraaie. In het eerste kwart is het direct stuivertje wisselen. De Hammers starten goed met twee scores van Jozo Rados, maar via Worthy de Jong en Nzekwesi is het ook zo weer 7-4. Zo gaat het eigenlijk de hele openingsfase door: Leiden voor, Hammers komt terug, Hammers op voorsprong, Leiden komt terug. De intensiteit ligt hoog, het spel golft op en neer. Dit is wat je als toeschouwer thuis wil zien, want het is eigenlijk veertig minuten lang op het puntje van de stoel. Giddy Pots lijkt zijn ploeg door een drietje met een voorsprong Q2 in te sturen, maar Bart van Schaik steekt daar een stokje voor. Ook hij maakt een driepunter: 24-24.
0-8 Run
In het tweede kwart slaan de Zwollenaren zowaar een gaatje. Jhonathan Dunn gooit een driepunter plus bonus, raakt daarna nog twee vrije worpen en is daarmee het belangrijkste onderdeel van een 0-8 run. Aanvallend stokt het daarna even bij de Hammers, terwijl Leiden binnen twee minuten al op vijf teamfouten staat. Profiteren lukt echter niet, de thuisploeg komt zelfs weer langszij. De Jong zorgt met twee vrije worpen voor 32-34 en dunkt daarna ook nog even de 34-34 op het bord. Dunn lokt daarna op de achterlijn een fout uit, maar moet zelf naar de kant. De Amerikaan klapt vol door zijn enkel en zoekt strompelend de fysiotherapeut op. Invaller Bart van Schaik neemt de vrije worpen met succes voor zijn rekening en dan staan de Hammers weer op voorsprong. Als de rust aanbreekt, is dat nog steeds zo: een vrije worp van de hardwerkende Jozo Rados zorgt voor 45-48.
Of er in het derde kwart verschil komt in het wedstrijdbeeld? Nee. Het blijft een zinderend gevecht, waarin beide teams zo ongeveer niets voor elkaar onder doen. Het enige verschil is eigenlijk dat niet de Hammers op een voorsprong van drie staan na het derde kwart, maar dat die eer nu toekomt aan Leiden. Riley LaChance gaat aan, gooit eerst een jump shot binnen en is daarna goed voor twee rake vrije worpen. Dat maakt 70-67 en dus moet Landstede in het vierde kwart iets goedmaken. Dat gaat moeizaam, sterker nog: de opponent slaat een gat van negen. Het zou een moment kunnen zijn waarop de Hammers wegzakken, maar niets is minder waar. De ploeg komt bij elkaar, recht de rug en zorgt voor een bloedstollende slotfase.
Zinderend slot
Als Worthy de Jong knetterhard dunkt en op drie minuten van het einde voor een verschil van zes zorgt, staan ze in Leiden al op de banken. Het antwoord volgt snel en komt van Rados en de nog steeds aangeslagen Dunn. De Amerikaan moet overduidelijk de pijn verbijten, maar gaat door. Voor zichzelf en vooral voor het team. Zijn drietje maakt 89-88 en dan is alle spanning weer terug. De winst lijkt toch de kant van Leiden op te vallen, helemaal als Marijn Ververs een toverbal maakt en 92-88 op het bord zet. Maar het is wederom Dunn die nog een keer de energie vindt om een rake driepunter te schieten en maakt vervolgens de benodigde fout. Hij stuurt daarmee Ververs naar de lijn en hij schiet er slechts eentje raak.
Er staan dan nog twaalf seconden op de klok als Yasiin Joseph de bal krijgt en moet gaan zorgen voor overtime. De weg naar de basket ligt wagenwijd open en het is een koud kunstje om op drie seconden van het einde voor 93-93 te zorgen. Overtime is eigenlijk de enige passende afloop van dit gevecht, maar dan tovert ineens Nzekwesi nog iets uit de hoge hoed. Hij knalt op waanzinnige wijze een buzzerbeater, de Hammers in treurnis achterlatend. Een geweldig gevecht eindigt in 96-93.
