Het is meer spannend dan goed wat het publiek op deze zaterdagavond te zien krijgt in Groningen, maar die spanning zorgt wel voor het nodige spektakel. Eigenlijk hobbelt Donar in vrijwel de gehele wedstrijd achter Landstede Hammers aan, totdat in de uiterste slotfase van de verlenging de thuisploeg het toch voor elkaar lijkt te krijgen. Met nog 23.8 seconden op de klok laat Leon Williams een drietje door het netje ploffen, waarmee hij MartiniPlaza op de banken krijgt. Het thuispubliek is in extase en met een tussenstand van 67-66 ruikt men de zege. Maar dan komt daar het moment van Naba Echols.
De guard weet, mede omdat coach Herman van den Belt dat zijn spelers goed duidelijk maakt, dat er nog één aanval te spelen is. Dragos Diculescu geeft hem de bal en rustig dribbelt de kleine Amerikaan naar de Groningse helft. Daar blijft hij geduldig, daagt hij zijn tegenstander wat uit en dan komt daar de dribbel. Hij passeert diezelfde Williams, besluit te schieten, en dan… zoef, raak, driepunter, 67-69. Met nog vier seconden op de klok probeert Williams nog een aanval op te zetten, maar het is te veel gevraagd. De spelers op het veld vallen elkaar in de armen, op de bank wordt er een feestje gevierd. Landstede Hammers wint in Groningen, dat is toch geen abc’tje.
“Wat ik dacht?”, begint aanvoerder Nigel van Oostrum. “Yes, we kunnen naar huis, haha. Ik ben zo ontzettend moe, dat wil je niet weten. Die bal van Naba was natuurlijk fantastisch. Verdedigend was het een goede wedstrijd, aanvallend niet. Dat zag je aan beide kanten. Maar dat we hier winnen, is natuurlijk heerlijk.”
Daar is niets aan gelogen. De Zwollenaren vechten op deze avond voor elke meter en de overwinning komt ze toe. Natuurlijk staat er een kwartstand van 9-6 (Q2) en wordt de basket op deze avond moeilijk gevonden, maar op basis van vechtlust en karakter bezorgen de Hammers zichzelf een mierzoete overwinning. Dat is wat telt.
Bekijk hier de complete statistieken van het duel met Donar.
