‘A no-brainer’, zo typeert Noah Dahlman in maart de beslissing om de Dutch Basketball League (DBL) vroegtijdig te beëindigen. Een dik half jaar later begint de nieuwe competitie, maar na twee weken volgt er een nieuw bericht: de coronabesmettingen lopen op en de DBL wordt wederom stilgelegd. In eerste instantie komt dat Dahlman niet heel slecht uit, want hij kampt met een schouderblessure die hem drie weken aan de kant houdt. “Het was een pijnlijke blessure, ik heb er een tijdje slecht van geslapen. Het herstel zou drie tot zes weken duren, maar gelukkig was het na drie weken opgelost. Ik heb zelfs maar één wedstrijd gemist.”
Dat is een meevaller, maar tegelijkertijd baalt Dahlman net zo goed van het stilleggen van de competitie. “Het is moeilijk, heel moeilijk”, blaast de Amerikaan. “Iedere vriend die ik ken speelt op dit moment nog basketbal, in welk land dan ook. Wij kunnen niet spelen, maar moeten wel scherp blijven en blijven trainen. Dat is moeilijk, omdat we niet weten wanneer de competitie wordt hervat. Maar ik ben een optimistisch mens en ga gewoon door. Ik hoop echt dat we snel weer mogen beginnen. Dat zou een heel mooi kerstcadeau zijn, haha.”
Verschil met de VS
In de Verenigde Staten gaan de competities gewoon door, ook in Europa wordt er veelal nog gespeeld. Dahlman begrijpt de keuze om de competitie stil te leggen, maar kijkt wat dat betreft ook wel naar zijn vaderland.
“De Amerikaanse mindset is: we gaan door, hoe dan ook. Misschien maken we misstappen als we doorgaan, maar we nemen de beslissing zelf, als sportcompetitie. In dit land moeten de competities de regering volgen, wat ik respecteer en begrijp, maar die logica is heel anders dan in de Verenigde Staten. Ik zou wensen dat de Nederlanders die mindset op dit moment volgen, in ieder geval qua sport. Vooral omdat je dan blijft spelen en je kan blijven groeien. Daarnaast is sporten een gezond iets, we zijn bezig met iets gezonds. Maar ik begrijp ook dat we maar een klein deel zijn binnen het grote geheel. Je ziet wat het virus met mensen doet. Die problemen zijn groot.”
Dankbaar
En dus rest er op dit moment niets anders dan trainen, trainen en nog eens trainen. Het individuele doel van Dahlman? Nog weer fitter worden en zorgen dat hij bij een hervatting het niveau heeft om weer belangrijk te zijn. “Ik ben dankbaar dat we nog kunnen trainen en kunnen werken als een professional. Voor nu wil ik vooral in vorm zijn en blijven”, stelt Dahlman, die niet weet wat hij van het restant van dit seizoen moet verwachten. “It’s a coin flip, men. De optimist in mij zegt: in januari weer spelen, het hele schema afwerken en eindigen met play-offs. De pessimist zegt: als er een tweede golf is, dan zal er logischerwijs ook een derde golf zijn. En hoe gaat het dan zijn? Het is afwachten en zorgen dat je zelf veilig en gezond blijft. Dat is het belangrijkste.”