Het is vanaf het begin een strijd tussen wilskracht en kwaliteit. Op de Leidse bank nemen Worthy de Jong, Marijn Ververs, Luuk van Bree en Einaras Tubites plaats, dat is een bank waar menig club jaloers op is. Leiden is zo diep dat bij hen niemand dertig minuten hoeft te spelen. Door het wegvallen van Ralf de Pagter speelt Noah Dahlman liefst 38 minuten. Worthy de Jong heeft al vele eretitels op zijn palmares staan en met de huidige speelwijze onder Geert Hammink komt daar ‘beste zesde man van het jaar’ bij. Dat tekent de kwaliteit bij de Leidenaren.
De beslissing valt in de slotminuten. De pijp is leeg bij de Hammers en dat leidt tot slordige aanvallende passing die genadeloos wordt afgestraft. Snelle handjes van De Jong en Arunas Mikalauskas leiden tot scores en opzettelijke fouten op de break, omdat de Zwollenaren gewoon adem tekortkomen. Van 66-63 is het in een kleine drie minuten 68-75 met onder meer mooie scores van Maarten Bouwknecht, Luuk van Bree en een harde dunk van Einares Tubites. “Jammer, we waren er dicht bij. Door vermoeidheid loopt de aanval niet meer snel en pass je onzorgvuldig”, zegt de nog geblesseerde Mike Schilder. “Het was wel spannend tot het einde.”
Ingreep
Daar lijkt het in het begin niet naar. De Hammers zoeken naar het vrije schot dat door de stringente Leidse verdediging moeilijk wordt gevonden. Dat lukt ZZ Leiden veel beter. De kolos Asbjørn Midtgaard is te lang en te sterk. Als na een balinname De Jong voor 5-13 zorgt, is het tijd voor de eerste ingreep van de bank. Wat Herman van den Belt heeft ingefluisterd blijft een raadsel, maar het werkt wel. Onder het bord blokken de lange Leidenaren Noah Dahlman naar huis, maar de center heeft tegenwoordig het wapen van de driepunter. Na elk blok volgt in de volgende aanval een drietje. Een dunk van Kevin Bleeker zet 15-19 op het bord, maar in de slotaanval schiet Naba Echols te snel en scoort De Jong wel in de laatste tegenstoot: 15-21.
Ralf de Pagter maakt dat niet mee, want zijn voet klapt dubbel en hij zit bij te komen in de kleedkamer. Hij schuift in de pauze aan op de bank en ziet zijn ploeg vleugels krijgen. Dahlman speelt geweldig en blijft maar scoren, maar Van Bree en Mikalauskas doen dat ook. Wederom zijn de woorden in de time out van Herman van den Belt louterend, al zal Dragos Diculescu daar iets anders over denken. Een 15-3 run volgt. Echols is veel te snel voor Ververs, Dahlman en Bart van Schaik schieten drietjes en de hinkende De Pagter zet bij 39-32 zijn laatste score op het sheet. Het is 39-36 bij rust, omdat Van Schaik zich laat verschalken door Maarten Bouwknecht, waardoor Bouwknecht vrije worpen krijgt en balbezit.
Waardige vervanger
De Pagter probeert het nog 2,5 minuut, maar het wil niet. Gelukkig toont Kevein Bleeker zich een waardige vervanger, maar de spoeling is te dun bij de lange mannen. Zelfs guard Nigel van Oostrum komt op de power forward positie te spelen. Diculescu heeft zijn beste periode met een driepunter en assist op Van Schaik, die ook een drietje afdrukt. Echols duikt naar de grond en verhindert zo een geslaagde pass, het tekent de wilskracht van Landstede. Het is bijten en op het tandvlees, met een minieme 54-53 voorsprong begint het slotkwart.
Na een driepunter van ex-Zwollenaar Jhonathan Dunn heeft ZZ Leiden bij 57-58 weer de leiding. Een ongelooflijke pass achter de rug van De Jong op Midtgaard zorgt voor 59-60. Wederom knokken de Hammers zich even terug, want via 59-63 wordt het 66-63 na twee driepunters van Kevin Bleeker. En dan… dan is de pijp echt leeg en het sprookje uit. ZZ Leiden ademt opgelucht en Landstede Hammers puft uit. Na een groots gevecht gaan de punten mee naar Leiden.
Bekijk hier de complete statistieken van het duel met Zorg en Zekerheid Leiden.
Tekst: Remco van Vliet
Foto’s: Orange Pictures
