De reden voor de achtste nederlaag op rij in Elite Gold inmiddels bekend. De Zwolse ploeg komt gewoon mankracht tekort. De Amerikaanse guard Naba Echols kan amper vier minuten spelen. Daardoor moet de zwaar ingepakte Roemeen Dragos Diculescu de spelverdelerspositie overnemen als Mike Schilder met kramp aan de zijkant ligt. Ralf de Pagter is aan het terugkomen en kan steunend en puffend twintig minuten spelen, terwijl Jerom Oude Aarninkhof aan zeven minuten komt. De rest komt voor rekening van het strijdende vijftal Noah Dahlman, Thorir Thorbjarnarson, Kevin Bleeker en de eerdergenoemde Schilder en Diculescu. Dan ben je op een gegeven moment een stapje te laat en verdwijnt de nauwkeurigheid uit de vingers. Daardoor ontloopt Oostende een derde nederlaag tegen een Nederlandse tegenstander.
De Zwollenaren spelen gewoon een goede wedstrijd tegen een gerenommeerde Belgische ploeg. Ook deze ploeg is breder, langer en sterker. De inzet is immens en het vuur spuugt uit de ogen. Het is met name de IJslander Thorbjarnarson die in het eerste kwart de basket fanatiek aanvalt. De Belgische verdedigingsmuur wordt in het rechterverdedigingsblok veelvuldig ontmanteld en de drives zijn snel en succesvol. Voeg daarbij het gegeven dat de eerste drietjes van Bleeker en Schilder gelijk vallen en je hebt een wedstrijd.
Klasse
Dat neemt niet weg dat de klasse van de Belgische ploeg afdruipt. Het is een genot om te kijken naar de mid range jumpers van Philip Boots III en alles wat Levi Randolph met een bal doet. Fade away jumpers in de draai, 5:6 driepunters en vrijwel foutloos vanaf de lijn. Dat leidt tot 32 punten in zijn totaliteit. De beste Nederlandse spelers spelen in het buitenland wordt gesteld. Of dat geheel waar is, valt te betwijfelen, maar Keye Van der Vuurst de Vries is een fantastische Nederlandse guard die de Belgische ploeg naar de zege leidt als oudgediende en aanvoerder Dusan Djordjevic dat niet kan.
In Oostende speelden de Belgen The Hammers in het eerste kwart totaal weg. Alhoewel vooraf gesteld werd dat de kustploeg geconcentreerder moest spelen na nederlagen tegen ZZ Leiden en Heroes Den Bosch, mist de ploeg scherpte en klaagt onder leiding van een furieuze coach Dario Gjergja te vaak. Daarmee haalt de ploeg zichzelf uit het spel en de Zwolse vechtmachine profiteert. Bleeker en De Pagter duiken naar de grond, Schilder en ‘Double TT’ springen half in het publiek om ballen te redden. Het werkt en de kwalitatief mindere Zwolse ploeg profiteert.
Basket aanvallen
Het eerste kwart is nog met 18-21 voor de zuiderburen, maar in kwart twee blijven de Hammers de basket aanvallen. Vanaf de vrijeworplijn verzilvert de ploeg alle negen pogingen, terwijl de teller bij Oostende slechts op vier gratis uit te pakken vrije worpen staat. Gjergja loopt briesend weg als De Pagter vallend voor 30-28 zorgt, schopt een stoel omver als De Pagter scoort op assist van Schilder en blijft in de pauze beuken op een stoel als het 38-35 staat. Dat is een compliment waard voor de Hammers.
Na de pauze bibberen de Zwolse fans even. De ploeg komt vaak niet goed uit de kleedkamer en het wordt direct 38-39. Dan begint het fantastisch te lopen. Er volgt een 14-0 run. Twee drietjes van Diculescu en elke bal lijkt te vallen. Na het uitwisselen van wat driepunters volgt het breekpunt. De Zwolse ploeg krijgt eerst een 0-10 run om de oren, waarna het kwart eindigt bij 67-62. Oostende draait door en 0-10 wordt 0-16, waarna Dahlman uit een wurggreep ontsnapt en voor 70-68 zorgt. Een driepunter van De Pagter geeft de laatste voorsprong bij 73-71. Dan kunnen de hijgende en puffende Zwollenaren het niet meer bijbenen. Van der Vuurst de Vries strooit met assists en Oostende zegeviert zo met 76-86.
Bekijk hier de complete statistieken van het duel met Filou Oostende.
Tekst: Remco van Vliet
Foto’s: Orange Pictures
